Vorige week schreven we over de kleine mogelijkheid dat de Verenigde Staten in
augustus tegen een technisch faillissement aanlopen. En of de duvel er mee
speelt, afgelopen week steeg de premie van de Credit Default Swap
(verzekering tegen wanbetaling, red) van de VS tot boven die van het
Verenigd Koninkrijk – zie deze
grafiek (1). Er begint toch een beetje onrust te komen. Uncle Ben heeft
er weer een taakje bij.

Er gebeurt trouwens wel meer op het crisisfront. Oud ECB-bestuurder Otmar
Issing zei vorige week dat de Grieken weinig kans hebben om hun schulden op
een normale manier af te lossen. De beste man is politiek niet geëngageerd
en kan gewoon zeggen waar het op staat.

Grieks gedraai
Nog geen half jaar geleden beweerden Europese politieke kopstukken dat een
herstructurering van de Griekse schulden niet aan de orde was en dat het
ondenkbaar was, dat de Grieken uit de euro zouden stappen. Nu wordt het
openlijk geopperd. Was dat nou gebrek aan visie of politiek gedraai? Het
eerste zou een ramp zijn, het laatste is all in the game.

Het wordt nog leuker. Mario Draghi gaat Jean-Claude Trichet opvolgen als baas
van de ECB. In ruil daarvoor mag Christine Lagarde opperhoofd worden van het
IMF. Omdat DSK in de lik zat, durfde het IMF plotseling te zeggen dat ze
geen geld meer hebben voor Griekenland en dat de EU er alleen voor staat. En
zo meteen hebben die een Italiaan aan het hoofd van hun centrale bank.

Draghi was bovendien van 2002 tot 2005 lid van het Worldwide Management Team
van Goldman Sachs. Hetzelfde Goldman dat in 2010 negatief in het nieuws
kwam, toen ze een miljard verdienden aan de hopeloze staatsschuld van
Griekenland. Het lijkt soms een beetje op de Sopranos.

Pas op Italië
Italië is trouwens een forse bedreiging voor de wereldeconomie. Dat komt niet
door Mario Draghi, die is kundig genoeg. Het komt ook niet door Berlusconi.
Op de ranglijst van CDS-premies scoort Italië ook nog niet zo slecht. Op deze
tabel ziet u dat ze van de PIIGS-landen als minst slechte uit de bus
komen.

Het feit blijft echter dat ze in dat rijtje voorkomen. Als Italië gaat
glijden, hebben we een probleem. Als u naar deze
grafiek (2) kijkt, ziet u meteen waarom. Ze slepen dan een groot aantal
banken naar de afgrond en de omvang van de ramp doet die van Griekenland
verbleken. Ook die van Spanje trouwens.

Grondstoffen komen terug
En verder? Japan zit weer eens in een recessie, Libië wordt een gebed zonder
end, maar de euro blijft mooi boven de 1,40 dollar hangen, het goud boven de
1.500 dollar, grondstoffen komen weer terug, de olieprijs ook, de
bedrijfswinsten zijn OK en Obama is weer populair. Het blijft leuk.

Rob Putter is zelfstandig vermogensadviseur voor financieel adviesbureau Uniquest.
De informatie in deze column bevat geen individueel beleggingsadvies of
aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.

Volg de markten op Z24 Beurs

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl